-
1 гарьлек
сущ.1) оби́да, оскорблённость, чу́вство доса́дыгарьлектән күземә яшьләр килде — от оби́ды наверну́лись на глаза́ слёзы
гарьлектән нишләргә белмәү — сгоре́ть от стыда́
ачудан һәм гарьлектән бер кызару, бер агару — от гне́ва и оби́ды то красне́ть, то бледне́ть
2) стыд, позо́р, срам; посты́дное де́ло••гарьлеге ни тора — сра́му не оберёшься
гарьлек килү — см. гарьләнү